well ....
(Λίγα λόγια)
Όπως όλοι καταλαβαίνετε από το blog μου με τελευταία ανάρτηση τις 12/7/13 δεν τα πάω πολύ καλά μαζί του , θες ότι δεν προλαβαίνω να διαβάζω τα άλλα , θες ότι ψάχνω την ταυτότητα του blog ακόμα , θες ότι δεν έχω χρόνο , θες ότι το έχω σαν δικαιολογία , πες ότι θες βρε αδερφέ , το ζητούμενο είναι ότι δεν γράφω :-p
Είπα να κάνω μία εξαίρεση κ να γράψω κάτι γιατί ζητήθηκε από το φίλο
(πολλά λόγια)
Θέλει να γράψουμε για το καλύτερο δώρο ... Με έβαλε σε σκέψεις η αλήθεια είναι , πως να ξεχωρίσεις κάτι , το κάθε τι που παίρνεις είναι διαφορετικό , πώς να το ξεχωρίσεις κ να πεις αυτό είναι το καλύτερο δώρο ;
έ φίλε Blue ;
Δεν θα πω ψέματα μ αρέσει πάρα πολύ να παίρνω δώρα όσο μεγάλα η μικρά είναι αυτά , υλικά κ μη ( μην ξεχνάμε ότι μια αγκαλιά είναι ανεκτίμητη) ,(βέβαια για να τους πειράξω κάθε φορά που παίρνω δώρο λέω: πρίζα έχει ; ή μπαταρίες δεν παίρνει; anyway )
Mου αρέσει το ότι κάποιος με σκέφτεται είναι ωραία αν κ να πώ την αλήθεια είμαι ο πρώτος που ξεχνάει διάφορα , γιορτές γενέθλια Χριστούγεννα πάσχα επετείους κλπ ...
(να ξέρετε δεν σας ξεχνώ απλά σας σκέφτομαι συνέχεια :-) )
Δώρο ανεκτίμητο για μένα λοιπόν είναι αυτοί που φέρνουν τα δώρα ,που φέρνουν χαρά στη ζωή μου , είναι αυτοί που μ αντέχουν ακόμα κ είναι δίπλα μου , που με βοηθάνε καθημερινά , που είναι κοντά στην τρέλα μου στη λύπη τη χαρά μου , που με ακολουθούν σε κάθε μου βήμα , που με συμβουλεύουν , που όσο καιρό κ να κάνουμε να βρεθούμε κάθε μας συνάντηση θα είναι γιορτή .
Ανεκτίμητο δώρο , αλήθεια , όλα τα αγαθά του κόσμου να έχεις , τι να τα κάνεις χωρίς αυτούς .....
Χρόνια πολλά σε όλους ! Καλά Χριστούγεννα κ καλή πρωτοχρονιά φίλοι μου !
Αlquimista
ps.Βέβαια ένα μεγάλο δώρο που δεν εκτιμήθηκε όσο θα έπρεπε μιας και τους είπα να το πάνε πίσω το έλαβα ένα καλοκαίρι του 1988
(μεγάλη ιστορία βέβαια που θα πούμε μία άλλη φορά )
έκτοτε θέλω να πιστεύω ότι δεν έχει παράπονο ...
